„Każdy czuje strach przed byciem gdzieś pomiędzy”
Wchodząc w związki zawsze „kupujemy kota w worku” czy tego chcemy czy nie. Nie wiemy gdzie nasza miłość będzie za 5…10…lat. Czy fascynacja, pragnienie, ciekawość i pożądanie ciągle w nas będą? Oczekujemy ciągłej ekscytacji, zainteresowania i uwagi, a one kurczą się z każdym dniem. Zaczynamy zmuszać się do bliskości. Coraz mniej skupiamy się na uczuciach drugiej osoby. Intensywniej czujemy swoją samotność i izolację. Dopada nas rozczarowanie.
„Życie ma w sobie luki. Można oszaleć gdy chcemy je wypełnić.”
Margo, szczęśliwa mężatka z 5-letnim stażem, pogodna, wesoła, lubiana. Przez przypadek poznaje Daniela. Siła przyciągania ją onieśmiela, zaskakuje i deprymuje. Jest jednak silniejsza niż chęć pozostania w małżeństwie. Margo wybiera zalewające jej wnętrze miłość.
„Nowe szybko się starzeje”
W rozstaniu można wszystko poukładać tak, by żyć w zgodzie ze sobą, ale nie gwarantuje to wolności od cierpienia i krzywdzenia. Nie ma bezwzględnego szczęścia i wyborów obiektywnie dobrych. Piękne zamienia się w brzydkie, nowe zamienia się w stare, na pięć gramów spełnienia przypada kilo niespełnienia.
Take This Waltz, Sarah Polley – świeży, prawdziwy, szczery. Każdy tu znajdzie swoje uczucia. Pustki, euforii, rozczarowania i spełnienia. Każdy z nas dokonuje wyborów, jakieś uczucie w życiu ocalił by zniszczyć inne….
Po filmie obowiązkowe odsłuchanie zawartej w tytule piosenki Leonarda Cohena. Pełnej tęsknoty za młodością, która jeszcze nie zgasła, za miłością, która wciąż trwa. Powrót do rzeczywistości i dobrego nastroju zapewni „Video Killed the Radio Star”. A przy lampce wina do przemyśleń zmusi „Closing Time” …I know who I want to take me home….
Muzyka w tym filmie jest rewelacyjna. Przesłuchałam wszystkie piosenki.
